lut 21 2019

Czas zegara


Komentarze: 0
poezja 

Czas zegara

 

 

 

I znów któraś już zima ustępuje

 

Słonko rozsiewa swoje barwy

 

Ziemia pokrywa się zielenią

 

A wiosna rozsypuje kwiaty

 

 

 

Popatrz kochany już pierwsze stokrotki

 

Swoje główki do słonka unoszą

 

Wiatr delikatnie muska twarzy

 

Lecz wszystko odpływa ze łzą

 

 

 

Wspomnienia chwil wracają

 

Jak barwne motyle kwiatu dotykają

 

A ciebie niema - nawet we śnie

 

Odpłynąłeś łodzią - nie wiem gdzie

 

 

 

Westchnienie z pustką się miesza

 

Horyzont i dal już nie ma znaczenia

 

Gdyż to - co było odeszło w cień

 

Zabrałeś ze sobą też i barwy swe

 

 

 

Lecz może kiedyś znów

 

Zatęsknisz i zawołasz echem

 

Wtedy powrócą chwile barwne z przed lat

 

Serce zadrży z radości i szczęścia

 

 

 

Gdyż to był nasz bajeczny świat

 

Na płatkach róż złożyłeś

 

Ogniem miłości rozpaliłeś

 

Lecz czas wszystko zmienił

 

Zabierając ostatni etap

 

 

Anna (KAJA)

kajaanna   
Do tej pory nie pojawił się jeszcze żaden komentarz. Ale Ty możesz to zmienić ;)

Dodaj komentarz